خسته شدم از اینکه همه کارها رو دوش من افتاده....................

الان حدود یک سال است که خیلی خسته ام و این هفته اخر هم که دیگه دارم از پا می افتم. چرا؟ همیشه فکر می کردم خیلی تنبلم اما حالا حساب کرده ام و متوجه شدم که خیلی کار می کنم. ببینید ما توی ایران 72 میلیون جمعیت داریم که 13 میلیون اونها باز نشسته هستن . پس می مونه 59 میلیون نفر. از این تعداد 24 میلیون دانشجو و دانش آموز هستند . یعنی برای انجام کارها فقط 35 میلیون می مونه.توی کشور 10 میلیون هم در ادارات دولتی مشغول هستند که عملأ کاری انجام نمی دن پس برای پیش بردن کارها تنها 25 میلیون نفر باقی می مونه. از این 25 میلیون نفر هم تقریبأ 4 میلیون آخوند و ملا و سانسورچی اینترنت و نماینده مجلس هستند پس فقط 21 میلیون نفر باقی می مونه و اگر بدونم که تقریبأ 17 میلیون نفر جویای کار داریم، معنیش این خواهد بود که کل کارهای کشور را 4 میلیون انجام میدن. اما حدود 2 میلیون نفر هم نیروهای مسلح داریم .بنابراین فقط 2 میلیون نفر نیروی کار باقی می مونن . از بین این 2 میلیون نفر 646900 نفر عضو پلیس و نیروی انتظامی و اطلاعات و سپاه هستن.پس کلأ میمونیم 1353100 حالا این وسط 649786 نفر بیمار داریم که قدرت کار کردن ندارن و بار کارهای کل کشور افتاده روی دوش 703314 نفر از جمعیت .البته ما حدودا" 703300 نفر هم ممنوع القلم ، ممنوع الصدا و ممتوع التصویر و دیگر انواع زندانی داریم پس کل کارهای کشور افتاده روی دوش 14 نفر، از این 14 نفر 12 نفر عضو شورای نگهبان هستن و پس متوجه شدم که کل کارهای کشور افتاده روی دوش 2 نفر: من و تو! و تو هم که داری وبلاگ منو میخونی!