درب اوّل بهشت: زندگی خوب بر چهار پایه استوار است: قناعت ، حق پردازی ، ترک کینه توزی و هم نشینی با اهل خیر .
*درب
دوّم : راهکار خوشی و سرور اخروی در چهار خصلت است: دست کشیدن برسر یتیمان
، مهربانی بر مستمندان ، کوشش در بر آوردن نیازهای مؤمنان و جویا شدن از
حال تهی دستان و مساکین.
*درب سوّم : برای هر چیز چاره ای است و چاره صحت و سلامتی چهار چیز است : کم گفتن ، کم خوابیدن ، کم راه رفتن و کم خوردن .
*درب
چهارم: کسی که به خداوند و روز قیامت ایمان آورده است باید مهمانش را
گرامی بدارد، همسایه اش را اکرام کند، پدر و مادرش را احترام کند و سخن
نیکو بگوید، یا اصلاً خاموش باشد.
*درب پنجم: کسی که می خواهد به او
ستم نشود ستم نکند، کسی که می خواهد به او دشنام ندهند دشنام ندهد ، کسی
که میخواهد خوارنشود خوار نکند و هرکه می خواهد در دنیا و آخرت به دستگیره
محکم چنگ بزند باید بگوید:« لااله الّاالله ، محمّدرسول الله ، علی ولی
الله ».
*درب ششم: هرکس می خواهد قبر او گشاده گردد و گسترش یابد
مسجد بسازد، هرکه میخواهد حشرات زیر زمین او را نخورند در مساجد بسیار
بماند، هرکه می خواهد بدنش در قبر ، تر و تازه بماند و نپوسد مساجد را
نظافت کند و هرکه می خواهد جایگاهش را در بهشت ببیند مساجد را فرش کند.
*درب هفتم: نورانیّت دل در گرو چهار چیز است: عیادت بیمار، تشییع جنازه ، خرید کفن و پرداخت بدهکاری.
*
درب هشتم: بر این در نوشته شده : هرکس می خواهد از همه درهای بهشت
واردگردد به چهار ویژگی دستیازد:سخاوت ، حسن خلق ،صدقه و ترک آزار بندگان
خدا ؛ ویژگیهای یاد شده سعادت دو سرای انسان را تأمین می کند.»
(مستدرک الوسائل، ج ۷، ص ۲۶۷) منبع : سایت فکر جوان