آنها که میروند وطنفروش نیستند. آنهایی که میمانند عقب مانده نیستند.آنهایی که میروند، نمیروند آن طرف که مشروب بخورند. آنهایی کهمیمانند، نماندهاند که دینشان را حفظ کنند. همهی آنهایی که میروندسبز نیستند. همه ی آنهایی که میمانند پرچم به دست ندارند. آنهایی کهمیروند، یک ماه مانده به رفتنشان غمگین میشوند. یک هفته مانده میگریندو یک روز مانده به این فکر می کنند که ای کاش وطن جایی برای ماندن بود. وآنهایی که میمانند، می مانند تا شاید روزی وطن را جایی برای ماندنکنند."نقطه سر خط، نشریه دانشجویان دانشگاه شریف